Irena Kwiatkowska - Kielska urodziła się 17 września 1912r. w Warszawie, jako córka Kryspina Stanisława Kwiatkowskiego (zecera) i Marianny z Barabaszów. Ukończyła IX LO
im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie, a następnie, w 1935r., studia na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. W tym samym roku, pierwszego września, zadebiutowała w teatrze Cyrulik Warszawski. Do wybuchu wojny grywała, zbierając pozytywne recenzje, na scenach Teatru Powszechnego w Warszawie, Teatru Nowego w Poznaniu i Teatru Polskiego w Katowicach. W czasie okupacji niemieckiej pracowała jako kosmetyczna i kelnerka w ZASP-ie (Związku Artystów Scen Polskich). Podczas powstania warszawskiego była łączniczką w sztabie grupy "Północ". Nosiła pseudonim "Katarzyna". Grała w teatrze powstańczym, w szpitalach i piwnicach. Po zakończeniu wojny wyjechała do Krakowa. W 1946r. zaczęła występować w kabarecie Siedem Kotów, gdzie (w ramach teatrzyku Zielona Gęś) wygłaszała monologi Hermenegildy Kociubińskiej, postaci stworzonej specjalnie dla niej przez Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Kabaret został, jednak, szybko zamknięty, więc aktorka, w 1947r. zaczęła pracę w Teatrze Klasycznym. Ten również został zamknięty (w 1948r.). W tym samym roku, 20 października wyszła za mąż, za Bolesława Kielskiego, spikera radiowego oraz tłumacza. Od 1948r. była, też, związana ze scenami warszawskimi. Jest znana z ról teatralnych, telewizyjnych, filmowych
i swojej współpracy z Polskim Radiem (przede wszystkim z audycji radiowych, skierowanych do dzieci, w których czytała wiersze Brzechwy i Tuwima – chyba większość kojarzy jej wybitne wykonanie «Ptasiego radia»). Wcielała się m.in. w takie role, jak kobieta pracująca w «Czterdziestolatku», czy Zofia Jankowska, matka Pawła w «Wojnie Domowej». Miała na swoim koncie także dubbing - «była» głosem kuli informacyjnej w filmie «Pan Kleks w Kosmosie» (nie wystąpiła w czołówce). Pojawiała się w Kabarecie Starszych Panów i Kabarecie Dudek. W 1994r. przeszła na emeryturę, lecz wciąż podejmowała pracę na umowę-zlecenie w teatrach (jej emerytura była bardzo niska). Wystąpiła też np.w serialu «Niania», jeszcze w 2009r. Zmarła 3 marca 2011r. w Domu Aktora w Skolimowie, gdzie mieszkała. Została pochowana u boku swojego męża. Na jej pogrzeb przybyło wielu artystów oraz minister kultury – Bogdan Zdrojewski. W ciągu swojego życia została uhonorowana wieloma nagrodami
i odznaczeniami, m.in. Orderem Uśmiechu, «Złotym Mikrofonem», czy Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego.
im. Klementyny Hoffmanowej w Warszawie, a następnie, w 1935r., studia na Wydziale Aktorskim Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. W tym samym roku, pierwszego września, zadebiutowała w teatrze Cyrulik Warszawski. Do wybuchu wojny grywała, zbierając pozytywne recenzje, na scenach Teatru Powszechnego w Warszawie, Teatru Nowego w Poznaniu i Teatru Polskiego w Katowicach. W czasie okupacji niemieckiej pracowała jako kosmetyczna i kelnerka w ZASP-ie (Związku Artystów Scen Polskich). Podczas powstania warszawskiego była łączniczką w sztabie grupy "Północ". Nosiła pseudonim "Katarzyna". Grała w teatrze powstańczym, w szpitalach i piwnicach. Po zakończeniu wojny wyjechała do Krakowa. W 1946r. zaczęła występować w kabarecie Siedem Kotów, gdzie (w ramach teatrzyku Zielona Gęś) wygłaszała monologi Hermenegildy Kociubińskiej, postaci stworzonej specjalnie dla niej przez Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego. Kabaret został, jednak, szybko zamknięty, więc aktorka, w 1947r. zaczęła pracę w Teatrze Klasycznym. Ten również został zamknięty (w 1948r.). W tym samym roku, 20 października wyszła za mąż, za Bolesława Kielskiego, spikera radiowego oraz tłumacza. Od 1948r. była, też, związana ze scenami warszawskimi. Jest znana z ról teatralnych, telewizyjnych, filmowych
i swojej współpracy z Polskim Radiem (przede wszystkim z audycji radiowych, skierowanych do dzieci, w których czytała wiersze Brzechwy i Tuwima – chyba większość kojarzy jej wybitne wykonanie «Ptasiego radia»). Wcielała się m.in. w takie role, jak kobieta pracująca w «Czterdziestolatku», czy Zofia Jankowska, matka Pawła w «Wojnie Domowej». Miała na swoim koncie także dubbing - «była» głosem kuli informacyjnej w filmie «Pan Kleks w Kosmosie» (nie wystąpiła w czołówce). Pojawiała się w Kabarecie Starszych Panów i Kabarecie Dudek. W 1994r. przeszła na emeryturę, lecz wciąż podejmowała pracę na umowę-zlecenie w teatrach (jej emerytura była bardzo niska). Wystąpiła też np.w serialu «Niania», jeszcze w 2009r. Zmarła 3 marca 2011r. w Domu Aktora w Skolimowie, gdzie mieszkała. Została pochowana u boku swojego męża. Na jej pogrzeb przybyło wielu artystów oraz minister kultury – Bogdan Zdrojewski. W ciągu swojego życia została uhonorowana wieloma nagrodami
i odznaczeniami, m.in. Orderem Uśmiechu, «Złotym Mikrofonem», czy Odznaką 1000-lecia Państwa Polskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz